Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI P 618/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Białymstoku z 2014-04-15

Tytuł:
Sąd Rejonowy w Białymstoku z 2014-04-15
Data orzeczenia:
15 kwietnia 2014
Data publikacji:
8 maja 2014
Data uprawomocnienia:
12 czerwca 2014
Sygnatura:
VI P 618/13
Sąd:
Sąd Rejonowy w Białymstoku
Wydział:
VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Przewodniczący:
Marta Kiszowara
Protokolant:
Anna Wieremiejuk
Teza:
Klauzula poufności nie jest pojęciem tożsamym z zakazem konkurencji. Ustawowym lub umownym obowiązkiem zachowania poufności objęte mogą zostać wyłącznie informacje dotyczące tajemnicy pracodawcy, wyodrębnionej na podstawie art. 100 § 2 pkt 5 k.p. Z zakazem konkurencji związany jest natomiast zakaz podjęcia przez pracownika działalności konkurencyjnej (bądź to w drodze samodzielnego prowadzenia takiej działalności, bądź świadczenia pracy u podmiotów konkurencyjnych). Zgodnie z art. 100 § 2 pkt 4 k.p. pracownik jest obowiązany m.in. do (…) zachowania w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę. W art. 11 ustawy z dnia z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 Nr 153 poz.1503 j.t.), stosowany w zw. z art. 1012 k.p. zdefiniowano natomiast, iż czynem nieuczciwej konkurencji jest przekazanie, ujawnienie lub wykorzystanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa albo ich nabycie od osoby nieuprawnionej, jeżeli zagraża lub narusza interes przedsiębiorcy. Przepis ust. 1 stosuje się również do osoby, która świadczyła pracę na podstawie stosunku pracy lub innego stosunku prawnego - przez okres trzech lat od jego ustania, chyba że umowa stanowi inaczej albo ustał stan tajemnicy (ust. 2). Natomiast w ust. 4 wskazano, iż przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności. Jedną z metod chronienia tajemnicy przedsiębiorstwa, niezależnie od ochrony na podstawie art. 11 u.z.n.k., jest zawarcie stosownych umów w przedmiocie poufności. Ze względu na zasadę swobody umów zainteresowane podmioty mogą samodzielnie ukształtować pryncypia odpowiedzialności za naruszenie informacji poufnych. Zawarcie umów w przedmiocie poufności pozwala stronom przykładowo na: a) zapewnienie ochrony informacji w sposób silniejszy, niż to wynika z ochrony deliktowej; b) przedłużenie czasu ochrony informacji (w rozpoznawanej sprawie do 5 lat); c) modyfikację zasad odpowiedzialności z tytułu ujawnienia informacji; d) ułatwienie dochodzenia roszczeń przez uprawnionego (np. poprzez zastosowanie kary umownej). Umowa o zachowanie poufności (umowa o poufność) jest umową nienazwaną, której celem jest nałożenie na dłużnika zakazu ujawniania informacji osobom trzecim i wykorzystywania ich we własnej działalności dłużnika (aspekt negatywny) oraz nałożenie na dłużnika obowiązku zabezpieczenia informacji, tak aby nie miały do nich dostępu osoby trzecie (aspekt pozytywny) (komentarz do art. 11 u.z.n.k. autor: Arkadiusz Michalak, stan prawny: 01.09.2010 r., pkt 35 i 36)
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Wieremiejuk
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Rejonowy w Białymstoku
Osoba, która wytworzyła informację:  Marta Kiszowara
Data wytworzenia informacji: