Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI U 466/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Białymstoku z 2019-03-27

Tytuł:
Sąd Rejonowy w Białymstoku z 2019-03-27
Data orzeczenia:
27 marca 2019
Data publikacji:
23 maja 2019
Sygnatura:
VI U 466/18
Sąd:
Sąd Rejonowy w Białymstoku
Wydział:
VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Przewodniczący:
Dorota Michalak
Protokolant:
Urszula Ewa Aleksandrowicz
Teza:
Art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej uzależnia prawo do zasiłku od tego, czy ubezpieczony pozostający na zwolnieniu lekarskim nie wykonuje pracy zarobkowej. Jeśli bowiem ubezpieczony pozyskuje samodzielnie środki finansowe przeznaczone na swoje utrzymanie wykonując pracę, to traci prawo do zastępczego źródła dochodu w postaci zasiłku chorobowego. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 25 lutego 2014r. (SK 18/13) stwierdził konstytucyjność art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej w zakresie, w jakim stanowi on podstawę utraty prawa do zasiłku chorobowego ubezpieczonego, który w okresie orzeczonej niezdolności do pracy wykonywał pracę zarobkową, uzyskując wynagrodzenie przekraczające minimalną wysokość wynagrodzenia za pracę. Tymczasem odwołujący z tytułu dwukrotnego uczestnictwa w posiedzeniach Rady Nadzorczej Banku uzyskał wynagrodzenie w wysokości 2 x 191,81 zł netto. Nie sposób uznać, by była to kwota umożliwiająca mu utrzymanie się i zaspokojenie nawet najbardziej podstawowych potrzeb życiowych. Otrzymane wynagrodzenie za udział w 2 posiedzeniach Rady pozostaje w rażąco niskiej dysproporcji do minimalnego wynagrodzenia pracowniczego gwarantowanego ustawowo, nie mówiąc już o proporcji do wynagrodzenia, które mógłby wypracować ubezpieczony w macierzystym zakładzie, gdyby po przebytej operacji nie stał się okresowo do pracy niezdolny. Pozbawienie ubezpieczonego w takiej sytuacji prawa do zasiłku chorobowego z mocy art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, godziłoby w istotę jego podmiotowego prawa, jako obywatela, do zabezpieczenia społecznego i prowadziłoby do pozbawienia go praktycznie wsparcia finansowego ze strony państwa.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Artur Żochowski
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Rejonowy w Białymstoku
Osoba, która wytworzyła informację:  Dorota Michalak
Data wytworzenia informacji: