Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III K 1335/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Białymstoku z 2014-01-14

Sygn. akt III K 1335/13

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 stycznia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Białymstoku w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca: SSR Grażyna Zawadzka-Lotko

Protokolant: Beata Małyszko

przy udziale Prokuratora Elwira Laskowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2014 roku sprawy

M. S., urodzonego (...) w B., syna A. I I. z domu J.,

skazanego:

1.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 5 września 2002 r. w sprawie o sygnaturze III K 1709/02 za czyn z art. 279 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 kk popełniony w nocy z 7 na 8 maja 2002 r. roku na karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i zwolnił go od kosztów sadowych. Wyrok uprawomocnił się w dniu 27 grudnia 2002 roku.

2.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie o sygnaturze akt III K 838/02, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 18.02.2003 r. w sprawie VIII Ka 1109/02, za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w nocy z 10/11.01.2002 r. i w nocy z 25/26.01.2002 r. przy przyjęciu ciągu przestępstw na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Sąd na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył okres tymczasowego aresztowania w sprawie oraz zwolnił skazanego od kosztów sądowych. Wyrok uprawomocnił się w dniu 18 lutego 2003 roku.

3.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 30 lipca 2003 roku w sprawie o sygnaturze akt XIII K 288/03 (utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 22.01.2004r. w sprawie VIII Ka 1198/03 ) za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w dniach 29/30.09.2002 r. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 278 § 1 kk popełniony w dniu 28.10.2002r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności. Sąd wymierzył skazanemu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wyrok uprawomocnił się w dniu 22.01.2004 roku. Postanowieniem z dnia 09.11.2013r. w sprawie XIII K 288/03, XIII Ko 4982/13 Sąd zamienił skazanemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności orzeczoną na mocy pkt I-go ust. B wyroku z dnia 30.07.2003 na karę 30 dni aresztu.

4.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 17 grudnia 2003r. w sprawie o sygnaturze akt III K 376/03, zmienionym wyrokiem Sądu O. w B. w sprawie VIII Ka 195/04, za dwa czyny z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełnione w dniu 14.11.2002r i jeden czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 §1 kk popełniony w dniu 20.04.2003r. przy przyjęciu ciągu przestępstw na karę 2 (dwóch) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Sąd na poczet kary zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, orzekł od skazanego na rzecz pokrzywdzonego obowiązek częściowego naprawienia szkody, powództwo cywilne pozostawił bez rozpoznania. Wyrok uprawomocnił się w dniu 14.10.2004r.

5.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 28.10.2011 r. w sprawie o sygnaturze III K 799/11 za dwa czyny z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 §1 kk popełnione w dniu 07/08 marca 2011 r. i w okresie 14/15 marca 2011 r. na karę 5 miesięcy kary ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny wskazany przez sąd w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym. Sąd zaliczył skazanemu na poczet kary ograniczenia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności oraz zwolnił go od kosztów sądowych. Wyrok uprawomocnił się w dniu 05.11.2011r.

6.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 14.06.2012r. w sprawie o sygnaturze III K 330/12 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 §1 kk popełniony w nocy z 03 na 04 grudnia 2011r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd orzekł obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych oraz zwolnił skazanego od kosztów sądowych. Wyrok uprawomocnił się w dniu 22.06.2012r. Postanowieniem z dnia 9.11.2013 r. Sąd zamienił skazanemu powyższą karę 7 miesięcy pozbawienia wolności na karę 30 dni aresztu.

I.  Na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k., art. 91 § 2 kk łączy skazanemu M. S. kary pozbawienia wolności orzeczone w wyrokach jednostkowych wydanych w sprawach Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygnaturach akt: III K 376/03 i XIII K 288/03 (punkt Ia) i wymierza mu karę łączną 4 (czterech) lat i 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej zalicza skazanemu okres odbytej kary w sprawach podlegających łączeniu.

III.  Na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym wyroków jednostkowych wydanych w sprawach: III K 1709/02, III K 838/02, III K 799/11, III K 330/11.

IV.  Zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów postępowania.

Sygnatura akt III K 1335/13

UZASADNIENIE

Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. S. został skazany prawomocnymi wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 5 września 2002 r. w sprawie o sygnaturze III K 1709/02 za czyn z art. 279 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 kk popełniony w nocy z 7 na 8 maja 2002 r. roku na karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i zwolniono go od kosztów sadowych. Wyrok uprawomocnił się w dniu 27 grudnia 2002 roku.

- Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie o sygnaturze akt III K 838/02, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 18.02.2003 r. w sprawie VIII Ka 1109/02, za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w nocy z 10/11.01.2002 r. i w nocy z 25/26.01.2002 r. przy przyjęciu ciągu przestępstw na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Sąd na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył okres tymczasowego aresztowania w sprawie oraz zwolnił skazanego od kosztów sądowych. Wyrok uprawomocnił się w dniu 18 lutego 2003 roku.

- Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 30 lipca 2003 roku w sprawie o sygnaturze akt XIII K 288/03 (utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 22.01.2004r. w sprawie VIII Ka 1198/03 ) za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w dniach 29/30.09.2002 r. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 278 § 1 kk popełniony w dniu 28.10.2002r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności. Sąd wymierzył skazanemu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wyrok uprawomocnił się w dniu 22.01.2004 roku. Postanowieniem z dnia 09.11.2013 r. w sprawie XIII K 288/03, XIII Ko 4982/13 Sąd zamienił skazanemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności orzeczoną w pkt I-go ust. B wyroku z dnia 30.07.2003 na karę 30 dni aresztu .

- Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 17 grudnia 2003 r. w sprawie o sygnaturze akt III K 376/03, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie VIII Ka 195/04, za dwa czyny z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełnione w dniu 14.11.2002r i czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 §1 kk popełniony w dniu 20.04.2003r. przy przyjęciu ciągu przestępstw na karę 2 (dwóch) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Sąd na poczet kary zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, orzekł od skazanego na rzecz pokrzywdzonego obowiązek częściowego naprawienia szkody, powództwo cywilne pozostawił bez rozpoznania. Wyrok uprawomocnił się w dniu 14.10.2004 r.

- Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 28.10.2011 r. w sprawie o sygnaturze III K 799/11 za dwa czyny z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 §1 kk popełnione w dniu 07/08 marca 2011 r. i w okresie 14/15 marca 2011 r. na karę 5 miesięcy kary ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny wskazany przez sąd w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym. Sąd zaliczył skazanemu na poczet kary ograniczenia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności oraz zwolnił go od kosztów sądowych. Wyrok uprawomocnił się w dniu 05.11.2011r.

- Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 14.06.2012 r. w sprawie o sygnaturze III K 330/12 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 §1 kk popełniony w nocy z 03 na 04 grudnia 2011r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd orzekł obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych oraz zwolnił skazanego od kosztów sądowych. Wyrok uprawomocnił się w dniu 22.06.2012r. Postanowieniem z dnia 9.11.2013 r. Sąd zamienił skazanemu powyższą karę 7 miesięcy pozbawienia wolności na karę 30 dni aresztu.

W dniu 15 marca 2005 r. w sprawie III K 428/05 Sąd Rejonowy w Białymstoku wydał w stosunku do skazanego M. S. wyrok łączny, w którym połączył kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach XIII K 288/03 i III K 376/03. Wyrokiem tym została wymierzona kara pozbawienia wolności w wymiarze 4 lat i 5 miesięcy. W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy kodeks postępowania karnego i niektórych innych ustaw, zaistniała potrzeba zmiany wyroku XIII K 288/03 w zakresie rozstrzygnięcia o karze za czyn zakwalifikowany z art. 278 § 1 kk (opisanym w pkt I ust. B przedmiotowego wyroku), która to kara, w związku z wejściem w życie przedmiotowej nowelizacji, musiała zostać zmieniona. Postanowieniem z dnia 09.11.2013 r. w sprawie XIII K 288/03, XIII Ko 4982/13 Sąd zamienił skazanemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności orzeczoną za ten czyn w pkt I-go ust. B wyroku z dnia 30.07.2003 na karę 30 dni aresztu . Konsekwencją zmiany rozstrzygnięcia zawartego w wyroku z dnia XIII K 288/03, który stanowił podstawę do wydania wyroku łącznego, wyrok łączny wydany w sprawie III K 428/05 na podstawie art. 575 § 2 kpk tracił moc i zaistniała potrzeba wydanie nowego wyroku łącznego i Sąd z urzędu podjął w tym zakresie inicjatywę.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie : karty karnej skazanego (k. 9-10), opinii o skazanym (k. 26), odpisów i kserokopii wyroków i postanowień: Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 5 września 2002 r. w sprawie o sygn. III K 1709/02 (k. 12), Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie III K 838/02 (k.13-14), Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 18 lutego 2003 r. w sprawie VIII Ka 1109/02 (k.15), Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 30 lipca 2003 r. w sprawie XIII K 288/03 (k. 16), Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 22 stycznia 2004 r. VIII Ka 1198/03 (k. 17), postanowienia Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 9 listopada 2013 r. XIII K 288/03, XIII Ko 4982/13 (k. 18), Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 17 grudnia 2003 r. w sprawie III K 376/03 (k.19), Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 14 października 2004 r. w sprawie VII Ka 195/04 (k. 20), wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 15 marca 2005 r. w sprawie III K 428/05 (k. 21) Sądu Rejonowego z dnia 28 października 2011 r. III K 799/11 (k. 22), Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 14 czerwca 2012 r. w sprawie III K 330/12 (k. 23), postanowienia Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 9 listopada 2013 r. wydanego w sprawie III K 330/12 oraz akt sprawy: III K 1709/02, III K 838/02, XIII K 288/03, III K 376/03, III K 428/05, III K 799/11, III K 330/12.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 kpk Sąd wydaje wyrok łączny w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej. Zgodnie zaś z treścią 85 kk sąd orzeka karę łączną, jeśli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu.

W stosunku do skazanego M. S. zapadło sześć prawomocnych wyroków skazujących wydanych w sprawach III K 1709/02, III K 838/02, XIII K 288/03, III K 376/03, III K 799/11, III K 330/12. Podkreślenia wymaga, że Sąd oceniając czy spełnione zostały warunki do wydania wyroku łącznego powinien objąć wszystkie znane sądowi wyroki skazujące (por. postanowienie SN z dnia 3 listopada 2003 roku, IV KK 295/02, OSNKW 2004, z. 1, poz. 7).

Dokonując analizy wydanych w stosunku do oskarżonego wyroków pod kątem spełnia warunków do wydania wyroku łącznego, a zatem dat wydania wyroków oraz dat popełnienia przez skazanego czynów zważyć należy, iż pierwszy chronologicznie wyrok został wydany w dniu 7 maja 2002 r. w sprawie o sygnaturze akt III K 838/02. Nie podlegał on jednak połączeniu z innymi wyrokami, bowiem czyny za które został skazany na podstawie tych wyroków zostały popełnione po dniu 7 marca 2002 roku.

Jako kolejny chronologicznie został wydany wyrok z dnia 5 września 2002 r. w sprawie III K 1709/02, który również z tego samego względu nie podlegał połączeniu z innymi wyrokami.

Kolejnym wydanym wyrokiem był wyrok z dnia 30 lipca 2003 r., w sprawie XIII K 288/03, którym został skazany za czyny popełnione w dniach z 29/30 września 2002 r. i 28 października 2002 r. Po dokonaniu analizy dat popełnienia czynów przez skazanego, Sąd doszedł do przekonania, że wyrok ten podlega połączeniu z wyrokiem z dnia 17 grudnia 2003 r., wydanym w sprawie III K 376/03 bowiem czyny, za które M. S. został skazany mocą tego wyroku zostały popełnione w dniach 14 listopada 2002 r. oraz 20 kwietnia 2003 r., a zatem przed zapadnięciem wyroku w sprawie XIII K 288/03. Została więc spełniona przesłanka formalna pozwalająca na wydanie wyroku łącznego.

Pozostałe wydane w stosunku do skazanego wyroki nie spełniały warunków do objęcia ich wyrokiem łącznym z uwagi na daty popełnienia czynów w stosunku do dat wyrokowania. W sprawie o sygnaturze akt III K 799/11 wyrok został wydany w dniu 28 października 2011r. Kolejne skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie o sygnaturze akt III K 330/12 nastąpiło w dniu 14 czerwca 2011r za czyn popełniony w nocy z 3 na 4 grudnia 2011r, a więc po dacie wydania wyroku w sprawie III K 799/11.

Zgodnie z treścią art. 85 kk sąd orzeka karę łączną jeżeli za zbiegające się przestępstwa wymierzono kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Wyrok wydany w sprawie XIII K 288/03 obejmuje skazanie za dwa czyny: przestępstwo z art. 279 § 1 k.k., za które wymierzono karę 2 lat pozbawienia wolności oraz za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k., które w aktualnym stanie prawnym, z uwagi na wartość rzeczy podlegającej kradzieży, która nie przekraczała ¼ minimalnego wynagrodzenia należało wymierzyć karę jak za wykroczenie. Postanowieniem z dnia 9 listopada 2013 r. zamieniono karę 1 roku pozbawienia wolności na karę 30 dni aresztu. Orzeczona kara 30 dni, jako kara innego rodzaju, nie podlega łączeniu z karami orzeczonymi za przestępstwa., dlatego nie mogła zostać objęta wyrokiem łącznym i podlega odrębnemu wykonaniu. Wyrokiem wydanym w sprawie III K 376/03 M. S. został skazany za dwa czyny z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełnione w dniu 14.11.2002 r. i 20.04.2003r. i przy przyjęciu ciągu przestępstw wymierzono mu karę 2 (dwóch) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. W konsekwencji należy stwierdzić, że za przestępstwa objęte wyrokiem w sprawie o sygnaturze akt III K 376/03 i przestępstwo z pkt I ust A wyroku w sprawie o sygnaturze akt XIII K 288/03 orzeczono kary tego samego rodzaju, a mianowicie kary pozbawienia w wymiarze 2 lat 2 miesięcy pozbawienia wolności i 2 lat pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 86 kk sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy.

Do wymiaru kary łącznej w ramach wyroku łącznego znajdują zastosowanie dyrektywy ogólne i szczególne określone w Kodeksie karnym. Wymierzając karę łączną w ramach wyroku łącznego Sąd oprócz okoliczności rzutujących na wymiar tej kary określonych w przepisach Kodeksu karnego uwzględnia również okoliczności wymienione w art. 571 § 1 kpk. (Piotr Kardas, Komentarz do art. 86 Kodeksu Karnego, Zakamycze 2004). Przy czym, jak wskazał Sąd Apelacyjny w Krakowie w uzasadnieniu wyroku z dnia 30 września 1998 roku w sprawie o sygn. akt II AKa 181/98, który Sąd w pełni aprobuje i uznaje za własny, słuszność wymaga, by wydając wyrok łączny nie brać ponownie pod uwagę okoliczności przyjętych jako przesłanki wymiaru kary w sprawach poprzednio prawomocnie osądzonych. Celowość karania, bez czego kara nie byłaby sprawiedliwa, uzasadnia uwzględnienie okoliczności zaszłych po wymierzeniu tych kar, a w tym zachowania skazanego w trakcie wykonania kar.

Kierując się dyrektywami ogólnymi i szczególnymi określone w Kodeksie karnym, rodzaj popełnionych czynów, mając na względzie wnioski płynące z opinii o skazanym Sąd połączył skazanemu kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie o sygnaturach akt III K 376/03 i III K 288/03 i wymierzył mu karę łączną w wymiarze 4 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności.

Granice kary łącznej określa art. 86 § 1 kk, w myśl którego Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Wymierzając karę łączną można kierować się jedną z trzech zasad: kumulacji, absorpcji oraz asperacji.

Istota zasady kumulacji polega na tym, że kara łączna jest wynikiem zsumowania kar podlegających połączeniu. Zasada absorpcji sprowadza się do wymierzenia kary łącznej na poziomie najwyższej z kar podlegających połączeniu. Z kolei zasada asperacji ma zastosowanie w tych przypadkach, w których orzeczona kara łączna jest wyższa od najwyższej z kar podlegających połączeniu, ale jest jednocześnie niższa od sumy łączonych kar.

W zakresie połączenia skazanemu orzeczonych wobec niego kar pozbawienia wolności Sąd zdecydował się na skorzystanie z zasady asperacji.

Najkorzystniejszym rozwiązaniem dla skazanego byłoby oparcie się przy wymiarze kary łącznej na zasadzie absorpcji, albowiem karę łączną ustala się wówczas na poziomie najwyższej z kar podlegających połączeniu, czyli wyniosłaby ona 2 lata 2 miesiące. W tym zakresie należy podkreślić, że popełnienie wielu czynów sprzecznych z prawem samo przez się jest okolicznością obciążającą i stosowanie zasady absorpcji kłóciłoby się z wymaganiami prewencji ogólnej i szczególnej, gdyż prowadziłoby do premiowania sprawcy dopuszczającego się szeregu przestępstw i praktycznie do bezkarności jego przestępnych zachowań. Sama zaś częściowo pozytywna opinia o przebiegu resocjalizacji skazanego, nie daje podstaw do uznania, iż sprawca powinien mieć w znaczny sposób zmniejszoną karę. W tych okolicznościach Sąd uznał, że skorzystanie wobec niego z dobrodziejstwa zasady absorpcji przy wymiarze kary pozbawienia wolności nie było możliwe.

Najmniej korzystne dla skazanego byłoby wymierzenie kary łącznej przy zastosowaniu zasady kumulacji, ponieważ wtedy kara łączna wyniosłaby sumę kar pozbawienia wolności w sprawach podlegających łączeniu, a więc 4 lata i 2 miesięcy. Sąd nie skorzystał jednak z tej zasady, ale zdecydował się na wymierzenie kary na zasadzie aspiracji, ale w zakresie zbliżonym do maksymalnego wymiaru. Sąd podejmując taką decyzję miał na uwadze, że za wymierzeniem kary łącznej w takiej wysokości przemawia fakt, iż skazany popełnił przestępstwa podobne, godzące w to samo dobro prawne, podobny był również sposób jego działania, a ponadto czyny te zostały popełnione w krótkich odstępach czasowych, i to w warunkach recydywy specjalnej pojedynczej. Sąd wziął pod uwagę charakter i rodzaj popełnionych przez skazanego czynów, więź przedmiotową i podmiotową łączącą te czyny, a także oddziaływanie wykonywanych już kar pozbawienia wolności na skazanego oraz ich wpływ na jego resocjalizację.

Sąd miał również na uwadze to, aby kara łączna nie pogorszyła sytuacji skazanego, ale także aby nie była swoistą premią dla skazanego za to, że został skazany kilkoma wyrokami.

Okoliczności podobieństw poszczególnych przestępstw popełnionych w ramach art. 64 § 1 kk, dotychczasowa karalność skazanego, jak również fakt, że po wydaniu wyroku w sprawach III K 288/03 i III K 376/ 03 pomimo odbywania kary pozbawienia wolności w dalszym ciągu popełniał przestępstwa, za które został skazany wyrokami w sprawach III K 799/11 i III K 330/12, co przekonuje, że resocjalizacja skazanego nie została zakończona i sprzeciwia się wymierzeniu kary łącznej w niższym wymiarze, gdyż nie pozostałoby to w zgodzie z zasadą kary sprawiedliwej i adekwatnej do wagi dokonanych przestępstw.

Nadmienić należy również, iż łącząc kary wymierzone w poszczególnych wyrokach należało mieć na względzie cel praktyczny, polegający na uchyleniu „konkurencji” kar w procesie wykonawczym, ale także właściwe podsumowanie odpowiedzialności sprawcy. Skazany krótkich odstępach czasach, popełniał szereg przestępstw. Jest to istotny czynnik prognostyczny, który łącznie z wynikającą z opinii o skazanym prognozą kryminologiczno - społeczną - przesądził o wymierzeniu mu kary łącznej w wymiarze 4 lat i 1 miesiąca. Orzeczona wyrokiem łącznym kara, zdaniem Sądu w sposób właściwy i jedynie słuszny podsumowuje odpowiedzialność skazanego.

Na podstawie art. 577 kpk zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej okresy odbytej kary pozbawienia wolności w sprawach podlegających łączeniu.

Zgodnie z art. 572 kpk Sąd umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym następujących orzeczeń wydanych w sprawach Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt: III K 1709/02, III K 838/02, III K 799/11, III K 330/12.

Sąd kierując się dyspozycją art. 624 § 1 kpk zwolnił skazanego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. Jak wynika z akt sprawy skazany przebywa w zakładzie karnym, gdzie nie posiada odpłatnego zatrudnienia.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Kruhlej
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Białymstoku
Osoba, która wytworzyła informację:  Grażyna Zawadzka-Lotko
Data wytworzenia informacji: